Νορβηγικό δάσος - Χαρούκι Μουρακάμι

" Γονάτισε στο πάτωμα δίπλα στο προσκεφάλι μου, τα μάτια της καρφωμένα στα δικά μου. Την κοίταξα ξανά, αλλά τα μάτια της δε μου αποκάλυπταν τίποτα. Αλλόκοτα διάφανα, έμοιαζαν με παράθυρα σ' έναν άλλο κόσμο, αλλά όσο κι αν βυθιζόμουν στα βάθη τους, δε διέκρινα τίποτα. Τα πρόσωπά μας απείχαν ελάχιστα, αλλά εκείνη βρισκόταν έτη φωτός μακριά από εμένα. "